Musde Cramps

کرامپ های عضلانی
گرفتگی عضلانی، انقباضات ناگهانی و غیرارادی است که در عضلات مختلف رخ می دهد. این انقباضات اغلب دردناک هستند و می توانند بر عضلات مختلف تأثیر بگذارند.
عضلاتی که غالبا درگیر هستند شامل عضلات پشتی ساق پا و عضلات پشت و جلوی ران می باشند .
گرفتگی و انقباض عضلات همچنین در نواحی دیواره شکم و بازو ها و سایر قسمت های دست و پاها نیز رخ می دهد.
شدت درد ناشی از گرفتگی و انقباض عضلات می تواند تا حدی باشد که فرد را از خواب بیدار کند و یا اینکه سبب ضعف در راه رفتن شود .
شایع ترین علامت کرامپ عضلانی ، بروز درد ناگهانی و شدید می باشد که از چند ثانیه تا 15 دقیقه طول میکشد و در برخی مواقع این درد ها با برآمدگی عضلات زیر پوست همراه می­باشد .

علل بروز کرامپ های عضلانی
انقباض عضلانی به دلایل مختلفی رخ می دهد . برخی مواقع انقباض عضلانی به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات می باشد که این معمولاً هنگام ورزش رخ می دهد.
آسیب به عضلات و دهیدریشن(از دست دادن بیش از حد مایعات در بدن) نیز سبب تحریک انقباض عضلات می شود .
سطوح پایین هر یک از مواد معدنی کلسیم ،پتاسیم ،سدیم و منیزیم که به عملکرد سالم ماهیچه ها کمک می کنند نیز ممکن است باعث گرفتگی عضلات شود .
کاهش خون رسانی به پاها می تواند باعث گرفتگی در آن نواحی هنگام ورزش، راه رفتن یا شرکت در فعالیت های بدنی شود.
در برخی موارد شرایط بالینی بیمار سبب بروز کرامپ های عضلانی می شود ، این موارد به شرح زیر می باشد :

آسیب به اعصاب نخاعی، که می تواند باعث گرفتگی عضلات پا هنگام راه رفتن یا ایستادن شود.

اعتیاد به الکل

بارداری

نارسایی کلیه

هیپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید

در سایر موارد علل انقباض عضلانی ناشناخته است .

تشخیص

انقباضات عضلانی معمولا آسیب جدی به سلامت افراد وارد نکرده و نیازمند مراقبت های پزشکی نمی باشد ، گرچه اگر این انقباضات عضلانی شدید باشند و برای طولانی مدت پایدار بوده و با تمرینات کششی بهبود نیابند بایستی به پزشک معالج مراجعه شده زیرا میتوانند نشان دهنده بیماری های زمینه ای در افراد باشند .
-جهت تشخیص علل بروز انقباضات عضلانی ، معاینات فیزیکی توسط پزشک معالج صورت گرفته و در خصوص موارد زیر سوال می شود.

هر چند وقت دچار گرفتگی عضله می شوید؟

کدام عضلات دچار گرفتگی شده اند ؟

آیا داروهای خاصی مصرف میکنید ؟

آیا الکل مصرف می کنید ؟

عادات ورزشی شما به چه صورت می باشد ؟

میزان مصرف مایعات شما در روز چقدر می باشد ؟

-یک سری تست ها مانند آزمایش خون جهت ارزیابی سطح کلسیم و پتاسیم و ارزیابی عملکرد کلیه و تیروئید صورت می گیرد ، همچنین تست بارداری هم صورت می گیرد .
پزشک شما ممکن است تست الکترومیوگرافی (EMG) را تجویز کند. این آزمایشی است که فعالیت عضلانی را اندازه گیری کرده و ناهنجاری های عضلانی را بررسی می کند. ام آر آی (MRI) نیز ممکن است یک آزمایش مفید باشد. این یک ابزار تصویربرداری است که تصویری از نخاع ایجاد می کند.

در صورت بروز درد ، ضعف و بی حسی به همراه گرفتگی عضلات پزشک خود را مطلع سازید ، زیرا این علائم میتواند نشانه اختلالات عصبی باشد .



گزینه های درمانی برای گرفتگی عضلات

در صورت بروز علائم انقباضات عضلانی ، استفاده از کمپرس آب سرد یا گرم بر روی عضله مورد نظر جهت کاهش درد جزو اولین اقدامات می باشد .
انجام حرکات کششی هم میتواند منجر به بهبود درد عضله دچار اسپاسم شود برای مثال اگر ساق پای شما دچار گرفتگی شود، می توانید پای خود را با دست خود به سمت بالا بکشید تا ماهیچه ساق پا کشیده شود.
در صورت عدم بهبود درد پس از انجام موارد بالا ، میتوان از داروهای ضدالتهاب بدون نیاز به نسخه مانند ایبوپروفن جهت بهبود درد عضلانی استفاده کرد .

کرامپ های عضلانی خواب را مختل می­کنند در صورت بروز این موارد ، پزشکان داروهای شل کننده عضلانی مانند متوکاربامول را تجویز می­کنند که موجب بهبود اسپاسم می­شوند.

کنترل علت اصلی گرفتگی عضلات می تواند علائم شما را بهبود بخشد و اسپاسم را کاهش دهد. به عنوان مثال، اگر سطوح پایین کلسیم یا پتاسیم باعث ایجاد گرفتگی عضلات شود، پزشک ممکن است مکمل‌ها را توصیه کند.

راه­های پیشگیری از انقباض عضلات
ساده ترین راه ، عدم انجام و یا محدود کردن حرکات ورزشی که سبب کشیدگی عضلات شخص و درنتیجه اسپاسم می­شود ،
می­باشد.
قبل از شرکت در تمرینات ورزشی، حرکات کششی یا گرم کردن را انجام دهید. گرم نکردن بدن می تواند منجر به کشیدگی و آسیب عضلانی شود.

بلافاصله پس از غذا خوردن ،ورزش نکنید .

مصرف نوشیدنی ها و مواد غذایی حاوی کافئین مانند قهوه و شکلات را محدود کنید .

مطمئن شوید که مایعات کافی می نوشید تا از کم آبی بدن جلوگیری کنید. بدن شما هنگام فعالیت بدنی آب بیشتری از دست می دهد، بنابراین مصرف مایعات خود را هنگام ورزش افزایش دهید.

با نوشیدن شیر و آب پرتقال و خوردن موز، مصرف کلسیم و پتاسیم خود را به طور طبیعی افزایش دهید.

با پزشک خود در مورد مصرف مکمل های حاوی ویتامین صحبت کنید تا مطمئن شوید که بدن شما مواد مغذی و مواد معدنی لازم را دریافت می کند.