ترک اعتیاد با ترامادول

ترک اعتیاد با ترامادول

محدودیت‌های معینی از درمان‌های جایگزین مواد مخدر موجود، کشف گزینه‌های دیگر برای نگهداری از بیماران مبتلا به وابستگی به مواد مخدر را ضروری می‌سازد. این مطالعه با هدف ارائه تجربه استفاده از ترامادول برای درمان طولانی مدت آن برای ترک مواد مخدر انجام شد.
این یک مطالعه مشاهده‌ای مبتنی بر مصاحبه مقطعی بود که در ایالت اوتار پرادش هند انجام شد. بیماران مبتلا به وابستگی به مواد اپیوئیدی که درمان خوراکی ترامادول را برای یک دوره بیش از 6 ماه دریافت کرده بودند، انتخاب شدند. پیامد از نظر پرهیز خود گزارش شده در ترامادول ارزیابی شد.

نتیجه مطالعه:

در مجموع 102 شرکت‌کننده با میانگین سنی 41.3 سال در مطالعه انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان مرد بودند. پرهیز از مواد اپیوئیدی خارجی توسط 58.8 درصد از نمونه گزارش شد و دوز متوسط ترامادول که در آن پرهیز حاصل شد 350 میلی گرم در روز بود. افرادی که گزارش دادند که قبلا از مواد اپیوئیدی طبیعی (تریاک خام یا پوسته خشخاش) استفاده می‌کردند، میزان پرهیز بیشتری داشتند.

نتیجه گیری: ترامادول ممکن است یک گزینه ممکن برای درمان نگهدارنده در میان برخی از افراد وابسته به مواد مخدر اپیوئیدی باشد.مطالعات بیشتری برای اثبات اثربخشی آن در مقابل سایر داروهای مورد استفاده در درمان جایگزینی مواد اپیوئیدی مورد نیاز است.

بیش از نیمی از جمعیت مصرف کننده مواد مخدر اپیوئیدی جهان در آسیا زندگی می کنند و بالاترین سطح سوء مصرف در مسیرهای اصلی قاچاق مواد مخدر به خارج از افغانستان رخ می دهد.
سوء مصرف مواد مخدر اپیوئیدی همچنان در آسیا افزایش می یابد، عمدتاً در میان کشورهای نزدیک به افغانستان از جمله هند، بنگلادش، نپال،پاکستان، کشورهای آسیای مرکزی و روسیه رواج دارد.بنابراین، وابستگی به مواد مخدر اپیوئیدی به احتمال زیاد یک چالش عمده بالینی و بهداشت عمومی در منطقه است و نیاز به گسترش خدمات درمانی و گزینه های درمانی دارد. یکی از موثرترین و مقرون به صرفه ترین درمان ها برای مدیریت طولانی مدت وابستگی به مواد اپیوئیدی، درمان جایگزینی مواد اپیوئیدی دیگر (OST) است.

متادون و بوپرنورفین داروهای رایج برای جایگزینی اعتیاد به مواد مخدر هستند که برای چندین دهه استفاده می شوند.

پیش از این، چندین گزینه برای جایگزینی مواد اپیوئیدی آزمایش شده است. اینها شامل داروهایی مانند مورفین خوراکی آهسته رهش و کدئین است.

مشخص شده است که ترامادول در درمان ترک مواد اپیوئیدی، به ویژه با شدت خفیف تا متوسط، اثربخشی خوبی دارد. شواهد نشان می دهد ترامادول می تواند برای درمان طولانی مدت در وابستگی به مواد مخدر اپیوئیدی در افراد منتخب استفاده شود.

پتانسیل کم برای سوء مصرف و ایمنی در دوزهای متوسط آن را به گزینه ای برای درمان طولانی مدت وابستگی به مواد مخدر اپیوئیدی تبدیل می کند.

این مطالعه نشان می‌دهد که ترامادول ممکن است در مدیریت بلندمدت وابستگی به مواد اپیوئیدی، جدا از استفاده از آن برای مدیریت ترک ، جایگاهی داشته باشد.

در این مطالعه تقریباً 60 درصد افراد وابسته به مواد اپیوئیدی از ادامه مصرف مواد مخدر قبلی پرهیز کردند. این نسبت در بیمارانی که از مواد اپیوئیدی طبیعی استفاده می کردند به بیش از 80 درصد افزایش یافت.

در آسیای مرکزی و جنوبی، مواد اپیوئیدی طبیعی برای قرن ها مورد سوء استفاده قرار گرفته اند. به نظر می رسد ترامادول یک گزینه درمانی ممکن برای درمان نگهدارنده در مصرف کنندگان مواد اپیوئیدی طبیعی باشد.

علاوه بر این، ترامادول به عنوان یک داروی بلندمدت مناسب، معیارهای تجویز روزانه به صورت یک بار در روز داروی مناسبی جهت ترک مواد اپیوئیدی است.

به طور کلی، نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که وقتی ترامادول در دوزهای متوسط استفاده می‌شود، جایگزین خوبی در مدیریت میان‌مدت و بلندمدت یک زیرجمعیت از افراد وابسته به مواد اپیوئیدی به نظر می‌رسد.

تحقیقات بیشتری برای تقویت شواهد برای ترامادول به عنوان یک عامل نگهدارنده برای افراد وابسته به مواد اپیوئیدی، با استفاده از معیارهایی مانند غربالگری ادرار، و متعاقباً یک کارآزمایی اثربخشی تصادفی کنترل شده دوسوکور با مقایسه فعال مورد نیاز است.