ترامادول و مخدرها و خاصیت ضد دردی آنها ( قسمت اول )

مخدر ها و خاصیت دردی آن ها

درد یک احساس ناخوشایند است که عمدتاً به دلیل آسیب بافتی رخ می دهد، ایجاد شدن درد نیز ممکن است تحت تأثیر تفکر، دیدگاه، رفتار، عوامل اجتماعی و ایجاد ناراحتی عاطفی و روانی رخ دهد.

درد به سه نوع طبقه بندی می شود:

دردی که در اثر آسیب بافت ایجاد می شود
درد نوروپلاستیک (به دلیل بیماری اسکلتی عضلانی مانند درد التهابی)
درد نوروپاتیک (به دلیل آسیب عصبی)

روش‌های دارویی مختلفی برای درمان آن با داروهایی مانند استامنیوفن، ضد افسردگی هاNSAID ها ، آنتی سیتوکین‌ها و مواد اپیوئیدی استفاده شده است. ترامادول برای درمان درد استفاده می شود و دارای فعالیت ضد درد قوی است.

داروهای اپیوئیدی در دسته ترکیبات آلکالوئیدی به دست آمده از "Papaver somniferum L" قرار می گیرند و در دسته مواد مخدر قرار می گیرند که بر روی سیستم عصبی مرکزی برای تسکین درد اثر می کنند. استفاده مداوم و سوء استفاده از مواد اپیوئیدی باعث مشکلات جدی برای سلامتی می شود.

مسکن های اپیوئیدی از طریق اتصال به گیرنده های اپیوئیدی موجود در مغز، نخاع و سایر قسمت های بدن بر روی مغز اثر می گذارند و احساس درد را کاهش می دهند.

افغانستان بزرگترین کشت خشخاش در جهان را به خود اختصاص داده است. از مواد مخدر می توان به مورفین، کدئین، فنتانیل، هیدروکودون، مپریدین، متادون، اکسی کدون و غیره اشاره کرد که از لحاظ عمل بر روی گیرنده های یکسان اثر می گذارند.