هیچ سطحی از مصرف الکل برای مغز ایمن نیست

نتایج یک مطالعه مشاهده‌ای نشان داد: هیچ سطحی از مصرف الکل برای مغز ایمن نیست و حتی نوشیدن سبک با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است.

این پژوهش، تجزیه و تحلیل‌های مشاهده‌ای را که رابطه‌ای Uشکل بین مصرف الکل و زوال عقل را نشان می‌داد، با تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی ترکیب کرد که به نقش علّی الکل در خطر زوال عقل اشاره داشت.

«مطالعه ما شواهدی ارائه می‌دهد که نوشیدن متوسط الکل، محافظت‌کننده نیست، علی‌رغم آنچه بسیاری از افراد باور دارند»، آنیا توپیوالا، دکترای پزشکی و دکترای فلسفه، پژوهشگر ارشد بالینی در دپارتمان بهداشت جمعیت نافیلد، دانشگاه آکسفورد، انگلستان.
او افزود: «حتی مقادیر نسبتاً کم الکل می‌تواند بالقوه به مغز آسیب بزند و خطر زوال عقل را افزایش دهد».

پژوهش‌های متناقض
پژوهش‌های پیشین در مورد تأثیر مصرف الکل بر خطر زوال عقل کاملاً متناقض بوده است. برخی مطالعات مصرف سنگین الکل را با خطر بالاتر زوال عقل مرتبط دانسته‌اند، در حالی که مطالعات دیگر پیشنهاد می‌کنند که مصرف متوسط الکل ممکن است محافظت‌کننده باشد. با این حال، داده‌های تصویربرداری عصبی اخیر، ارتباط مضری بین مصرف الکل و سلامت مغز را حتی در سطوح پایین نشان داده است.
بیشتر این مطالعات مشاهده‌ای بودند و بر بزرگسالان مسن تمرکز داشتند، اغلب بدون تمایز بین کسانی که سابقاً الکل می‌نوشیده‌اند و کسانی که هرگز مصرف نکرده‌اند. این عوامل تلاش‌ها برای برقراری علّیت را پیچیده می‌کنند.
توپیوالا گفت: «ما می‌خواستیم بینش‌ بهتری ارائه دهیم، بویژه با استفاده از تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی.»

این مطالعه داده‌هایی از شرکت‌کنندگان در دو بانک زیستی را شامل شد – برنامه میلیون کهنه‌سرباز (MVP)، که از سال ۲۰۱۱ کهنه‌سربازان آمریکایی را ثبت‌نام کرده، و بانک زیستی بریتانیا (UKB)، که داوطلبان را بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ وارد مطالعه کرد.

برای تجزیه و تحلیل‌های مشاهده‌ای، پژوهشگران مصرف الکل را با استفاده از گزارش‌های خوداظهاری نوشیدنی‌ها در هفته ارزیابی کردند، با این تعریف که یک نوشیدنی استاندارد تقریباً ۱۴ گرم اتانول است. آنها همچنین از آزمون شناسایی اختلالات مصرف الکل، بهره بردند.

نتیجه اصلی مطالعه، بررسی تمام علل زوال عقل بود. به جای تمرکز صرف بر بیماری آلزایمر (یکی از علل زوال عقل)، مطالعه طیف گسترده‌ای از علل زوال عقل را بررسی کرد.
تجزیه و تحلیل مشاهده‌ای شامل 559559 شرکت‌کننده ۵۶ تا ۷۲ ساله از دو گروه بود. در میان آنها، ۱۴۵۴۰ نفر در گروه آمریکایی و ۱۲ نفر در گروه بریتانیایی در طول پیگیری متوسط ۴ ساله به زوال عقل مبتلا شدند. در مجموع ۴۸۰۳۴ شرکت‌کننده در طول دوره مطالعه فوت کردند. بیش از ۹۰ درصد شرکت‌کنندگان در هر دو گروه گزارش دادند که الکل مصرف می‌کنند.

رابطه U شکل
تجزیه و تحلیل‌های مشاهده‌ای رابطه‌ای U شکل بین مصرف الکل و بروز زوال عقل در شرکت‌کنندگان را آشکار کرد، و کمترین خطر ابتلا به زوال عقل، به جای کسانی که الکل مصرف نمی‌کنند، در مصرف‌کنندگان سبک تا متوسط دیده شود.

در مقایسه با مصرف‌کنندگان سبک (کمتر از ۷ نوشیدنی در هفته)، کسانی که الکل مصرف نمی‌کنند (هرگز یا اخیراً)، مصرف‌کنندگان سنگین (بیش از ۴۰ نوشیدنی در هفته) و مصرف‌کنندگان وابسته، همگی خطر بالاتری برای زوال عقل داشتند.
مصرف‌کنندگان متوسط (۷-۱۴ نوشیدنی در هفته) نسبت به مصرف‌کنندگان سبک، بطور قابل توجهی بروز پایین‌تری از زوال عقل داشتند.
هنگامی که مصرف الکل، نزدیک‌تر به زمان تشخیص زوال عقل اندازه‌گیری شد، خطرات مضر نوشیدن سنگین کاهش یافت و نوشیدن متوسط با اثر محافظتی «ظاهری» مرتبط بود. این ممکن است به این دلیل باشد که مصرف‌کنندگانی که بعداً به زوال عقل مبتلا شدند، مصرف الکل خود را در سال‌های پیش از تشخیص کاهش داده بودند.

پژوهشگران همچنین تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی شامل ۲٫۴ میلیون شرکت‌کننده از ۴۵ مطالعه همبستگی گسترده ژنوم را انجام دادند. آنها رفتار نوشیدن را بررسی کردند، از جمله ویژگی‌های کمیت-فراوانی، و همچنین مصرف الکل مشکل‌ساز و اختلال مصرف الکل یا وابستگی.
این تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد که خطر ژنتیکی بالاتر برای مصرف الکل – از جمله نوشیدن مشکل‌ساز و وابسته – با افزایش خطر زوال عقل مرتبط بود.
برای نمونه، افزایش از یک به سه نوشیدنی در هفته – یا از پنج به ۱۶ نوشیدنی در هفته – با ۱۵ درصد خطر بالاتر برای زوال عقل مرتبط بود.
علاوه بر این، افزایش دو برابری در خطر ژنتیکی برای اختلال مصرف الکل، با ۱۶ درصد خطر بالاتر برای زوال عقل مرتبط بود.

تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی
برخلاف تجزیه و تحلیل‌های مشاهده‌ای، در تجزیه و تحلیل ژنتیکی، سطوح پایین مصرف الکل هیچ اثر محافظتی نشان نداد. در عوض، خطر زوال عقل با مصرف الکل بالاتر که توسط ژنتیک پیش‌بینی شده بود، به طور پیوسته افزایش یافت. برای نمونه، شرکت‌کنندگانی که به طور متوسط ۱۲ نوشیدنی در هفته داشتند، خطر افزایش‌یافته‌ای برای زوال عقل داشتند.

تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که این نتایج تحت تأثیر سن یا جنس – عواملی که تحت تأثیر الکل نیستند – قرار نگرفته‌اند، که پیشنهاد می‌کند یافته‌ها اثرات علّی را منعکس می‌کنند. با این حال، توپیوالا اشاره کرد که نمونه کهنه‌سربازان آمریکایی عمدتاً مرد بودند.
پژوهشگران اشاره کردند پایداری نتایج در طی چندین پدیده مرتبط با الکل، استواری نتایج را تقویت می‌کند.
تجزیه و تحلیل‌ها همچنین علّیت معکوس را رد کردند، که نشان می‌دهد زوال عقل مصرف الکل را افزایش نمی‌دهد.

توپیوالا گفت: نتایج تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی ما را متقاعدتر کرده که اثر علّی مصرف الکل بر زوال عقل وجود دارد.
نتایج این پژوهش، پیامدهای مهم بهداشت عمومی دارد. کاهش شیوع اختلال مصرف الکل به نصف، ممکن است موارد زوال عقل را تا ۱۶ درصد کاهش دهد، که کاهش الکل را به عنوان یک راهبرد بالقوه در سیاست‌های پیشگیری از زوال عقل برجسته می‌کند.

هیثر ام. اسنایدر، دکترای فلسفه، معاون ارشد روابط پزشکی و علمی، انجمن آلزایمر، موافقت کرد که یافته‌های این مطالعه، یافته‌های پیشین در مورد اثر محافظتی بالقوه نوشیدن سبک تا متوسط را به چالش می‌کشد.
او اشاره کرد که جمعیت مطالعه بزرگ است، ولی تجزیه و تحلیل بدون محدودیت نیست و یافته‌ها نیاز به تکرار دارند.
اسنایدر گفت: «لازم است پزشکان به بیماران در مورد تأثیر مصرف محدود یا متوسط الکل، مانند افزایش خطر سرطان پستان در زنان و افزایش خطر بیماری‌های قلبی، هشدار دهد».

منبع:
https://www.medscape.com/viewarticle/no-level-alcohol-use-safe-brain-2025a1000q0q?utm_campaign=feed&utm_medium=referral&utm_source=later-linkinbio&fbclid=PAT01DUAOXvBpleHRuA2FlbQIxMABzcnRjBmFwcF9pZA81NjcwNjczNDMzNTI0MjcAAafqpOTCpb1G4Ju9hvxZ2FvN8emJW8wGiivLggDUcwwT4VsgEv0O7mJ2UELtTQ_aem_i2upi0yecI7YISd0HEp28g&icd=login_success_email_match_fpf