شربت متادون و کاربردهای آن

6 شهریور 1403
شربت متادون و کاربردهای آن
متادون یک اپیوئید ساختگی و از مشتقات دی‌فنیل‌هپتان است که عمدتاً برای تسکین درد و به عنوان بخشی از برنامه‌های سم‌زدایی و نگهداری اعتیاد به دارو استفاده می‌شود. این دارو به‌ویژه در درمان وابستگی به اپیوئیدها، مانند اعتیاد به هروئین، مورفین و سایر مواد مخدر مؤثر است.

تاریخچه و تولید
متادون نخستین بار در سال 1937 در آلمان توسط دانشمندان ماکس باکمیول و گوستاو ارهارت در شرکت IG Farben سنتز شد. این دارو ابتدا به عنوان یک مسکن در طول جنگ جهانی دوم به دلیل کمبود مورفین توسعه یافت. پس از جنگ، متادون به ایالات متحده معرفی شد و در سال 1947 توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای استفاده به‌عنوان مسکن و بعداً برای درمان اعتیاد تأیید شد.

اشکال متادون
متادون در چندین شکل، از جمله قرص‌ها، مایع و محلول‌های تزریقی موجود است. شربت متادون یکی از متداول‌ترین اشکال استفاده‌شده است، به‌ویژه در مراکز درمان اعتیاد. فرم شربت ترجیح داده می‌شود زیرا امکان تنظیم دوز دقیق‌تری را فراهم می‌کند و مصرف آن آسان‌تر است. شربت معمولاً طعم‌دار است تا آن را خوشمزه‌تر کند، که به‌ویژه برای بیمارانی که باید روزانه به مدت طولانی آن را مصرف کنند، مهم است.

کاربردها و مزایا
- درمان اعتیاد: شربت متادون به‌عنوان درمان نگهدارنده برای کاهش علائم ترک و جلوگیری از عود در افراد معتاد به اپیوئید استفاده می‌شود. این دارو با اتصال به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز کار می‌کند که سایر مواد مخدر هم به آنها متصل می‌شوند، اما احساس سرخوشی مشابهی را ایجاد نمی‌کند. این به پایدار شدن شرایط بیماران و کاهش تمایلات کمک می‌کند.

- تسکین درد: متادون همچنین برای مدیریت درد شدید، به‌ویژه در بیمارانی که به سایر داروهای مسکن پاسخ نمی‌دهند، تجویز می‌شود. این دارو برای مدیریت درد مزمن مؤثر است؛ زیرا به دلیل نیمه‌عمر طولانی‌اش باعث می‌شود دوز کمتری در فواصل زمانی کمتر مصرف شود.

مکانیسم عمل
متادون با تأثیر بر دستگاه عصبی مرکزی عمل می‌کند. این دارو به گیرنده‌های مو-اپیوئیدی در مغز و نخاع متصل می‌شود که مسئول تسکین درد و احساس سرخوشی هستند. با فعال‌سازی این گیرنده‌ها، متادون می‌تواند به‌طور مؤثری درد را کاهش دهد و علائم ترک در افراد وابسته به اپیوئید را تسکین دهد.

دوز دارو
دوز معمول شربت متادون برای تسکین درد در بزرگسالان از 5 تا 20 میلی‌گرم هر 8 تا 12 ساعت متغیر است. برای سم‌زدایی و درمان نگهداری، بسته به نیازها و پاسخ بیمار به درمان، دوز می‌تواند از 15 تا 100 میلی‌گرم در روز متغیر باشد. مهم است که متادون تحت نظارت دقیق پزشک تجویز شود تا از خطر اوردوز جلوگیری شود.
مزایای بیشتر برای دوزهای بالا از اپیوئیدها در مدیریت درد مزمن در مطالعات بالینی کنترل‌شده به اثبات نرسیده است؛ دوزهای بالاتر با خطرات بیشتری (حوادث وسایل نقلیه موتوری، اوردوز و اختلال استفاده از اپیوئید) همراه است.

عوارض جانبی
در صورتی که متادون به درستی استفاده نشود، می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند. عوارض جانبی شایع شامل تهوع، استفراغ، یبوست، اختلالات شناختی و حرکتی، سرگیجه و خواب‌آلودگی است. عوارض جانبی شدیدتر شامل افت فشار خون، افت تنفسی و آریتمی‌های قلبی (و طولانی شدن QT) است. اوردوز می‌تواند منجر به آسیب کبدی و کلیوی، مشکلات قلبی و نارسایی تنفسی شود. ترک متادون نیز می‌تواند از ترک سایر اپیوئیدها به دلیل نیمه‌عمر طولانی آن دشوارتر باشد.

موارد مهم در تجویز و استفاده از متادون
-توزیع تحت نظارت: شربت متادون باید تحت نظارت دقیق پزش و اغلب در مراکز تخصصی درمان اعتیاد ، تجویز و توزیع شود. این اتفاق تضمین می‌کند که بیماران دوز صحیح را دریافت ‌کنند و خطر سوء استفاده کاهش می‌یابد. دوز باید به‌دقت شخصی‌سازی شود؛ دوزهای مکرر ممکن است منجر به تجمع قابل توجه دارو شوند که مدت اثر آن را طولانی‌تر کرده و ممکن است منجر به عوارض جانبی شود. در جذب، متابولیسم و قدرت تسکینی نسبی دارو، تفاوت‌های قابل توجهی بین افراد وجود دارد.

-جلوگیری از سوء استفاده: برای جلوگیری از سوءاستفاده و انحراف، تجویزهای متادون باید در یک سیستم الکترونیکی ثبت شوند تا توزیع را کنترل و نظارت کنند. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که دارو به‌طور مناسب استفاده می‌شود و خطر فروش یا دادن آن به دیگران کاهش می‌یابد.

- آموزش بیمار: بیماران دریافت‌کننده درمان متادون باید درباره خطرات و مزایای بالقوه دارو آموزش ببینند. آنها باید از اهمیت رعایت دوز تجویز شده و عواقب بالقوه سوء استفاده آگاه شوند.

-ویژگی‌های خاص متادون باید هنگام گرفتن تصمیمات درمانی درباره استفاده از این دارو در نظر گرفته شود. برای نمونه: نیمه عمر دارو از مدت زمانی که اثر ضد درد خود را ایجاد می‌کند بیشتر است؛ اوج اثرات سرکوب تنفسی دیرتر اتفاق می‌افتد و بیشتر از اوج اثرات ضد درد ادامه می‌یابد؛ اثر ضد درد کامل تا چندین روز به‌دست نمی‌آید؛ و احتمال تداخلات دارویی

-نباید به‌عنوان انتخاب اول برای یک مسکن اپیوئیدی با آزادسازی طولانی یا طولانی‌مدت در نظر گرفته شود.

نتیجه‌گیری
شربت متادون ابزاری ارزشمند در درمان وابستگی به اپیوئید و درد مزمن است. توانایی آن در کاهش علائم ترک و تمایلات، آن را به گزینه‌ای مؤثر برای افرادی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند، تبدیل می‌کند. با این حال، بسیار ضروری است که متادون تحت نظارت دقیق پزشک استفاده شود تا خطر عوارض جانبی و سوء استفاده به حداقل برسد. با مدیریت مناسب و آموزش بیمار، متادون می‌تواند کیفیت زندگی افرادی را که از اعتیاد به اپیوئید و درد مزمن رنج می‌برند، به‌طور قابل توجهی بهبود بخشد.
چند راهبرد پیشنهادی برای مدیریت خطرات عبارتند از: توافق‌نامه‌ها یا برنامه‌های درمان کتبی (مانند "قراردادها")، آزمایش ادرار، بررسی داده‌های برنامه نظارت بر داروهای تجویزی [PDMP] و ابزارهای ارزیابی خطر و نظارت.

شربت متادون شرکت زاگرس دارو در سه حجم به عنوان یکی از محصولات جدید این شرکت مجوزهای مربوطه را از سازمان غذا و دارو دریافت کرده است.
شربت متادون زاگرس دارو از گروه داروهای ضد درد و دارای کاربرد در ترک اعتیاد، در سه حجم ۶۰ میلی‌لیتر (۲۵ میلی‌گرم/۵ میلی‌لیتر)، ۱۲۰ میلی‌لیتر (۲۵ میلی‌گرم/۵ میلی‌لیتر) و ۲۵۰ میلی‌لیتر (۲۵ میلی‌گرم/۵ میلی‌لیتر) در سراسر کشور عرضه می‌شود.

مقالات مرتبط

با ما در تماس باشید