مکمل های کلسیم و سنگ کلیه کلسیم: دریافت دوز مورد نیاز روزانه کلسیم معمولا و برای اکثر افراد صرفا از طریق تغذیه روزمره ممکن نیست، در این شرایط مصرف مکمل اهمیت خود را نشان می دهد. دوز مورد نیاز روزانه کلسیم برای بزرگسالان 1000 میلی گرم در نظر گرفته می شود که می تواند به 1200 میلی گرم در روز برای خانم های بالای 50 سال و آقایان بالای 70 سال افزایش یابد. مکمل های کلسیم معمولا به دو صورت ملح کربنات و یا سیترات فرموله می شوند. کلسیم کربنات بیشترین میزان کلسیم المنتال را دارد (40%). از آنجایی که کلسیم کربنات برای جذب نیازمند محیط اسیدی معده است، توصیه می شود که همراه وعده غذایی استفاده شود. اکثر افراد به راحتی می توانند از کلسیم کربنات استفاده کنند ولی بعضی ممکن است از یبوست و نفخ ناشی از آن شکایت کنند. مکمل های حاوی کلسیم سیترات راحت تر از کلسیم کربنات جذب می شوند. کلسیم سیترات را میتوان با معده خالی استفاده کرد و برای افرادی که از داروهای سرکوب کننده اسید معده استفاده می کنند گزینه مناسب تری است، ولی از آنجایی که میزان کلسیم المنتال این ترکیب (21%) نسبت به ملح کربنات کمتر است، نیاز است که از تعداد قرص بیشتر یا دوز بالاتری استفاده شود.
در هر وعده استفاده از مکمل بیشتر از 500 میلی گرم کلسیم قابلیت جذب ندارد، پس اگر نیاز به استفاده بیشتر از این مقدار است باید دوز مصرفی در طول روز منقسم شود. اگر از آنتی بیوتیک های دسته تتراسایکلین یا لوویتروکسین استفاده می کنید؛ با فاصله چند ساعته قبل یا بعد این داروها از مکمل کلسیم استفاده کنید. علاوه بر این ها اطمینان حاصل کنید که مقادیر کافی ویتامین D دریافت می کنید چراکه به بدن برای جذب کلسیم کمک می کند.
سنگ های کلیوی: سنگ های کلیوی ترکیبات جامدی هستند که به دنبال مقادیر بالای کلسیم، اگزالات، سیستین و فسفات و مقادیر کم مایعات ایجاد می شوند. انواع متفاوت سنگ های کلیوی وجود دارد که سنگ های کلیوی کلسیم اگزالاتی رایج ترین فرم سنگ های کلیوی هستند (حدود 80 درصد سنگ های کلیوی منشا کلسیم دارند و حدود 80 درصد آن ها کلسیم اگزالات هستند).
اگزالات یک ترکیب طبیعی است که در منابع طبیعی و غذایی وجود دارد. اگر مقادیر زیادی ماده دفعی در میزان کم مایع در ادرار وجود داشته باشد، کریستال شروع به تشکیل شدن می کند. این کریستال ها می توانند به یکدیگر متصل شوند و سنگ کلیوی ایجاد کنند. اگزالات یکی از ترکیباتی است که می تواند در ادرار کریستال تشکیل دهد. سنگ های کلسیم اگزالاتی زمانی تشکیل شود که هنگام تولید ادرار توسط کلیه ها مقادیر زیاد اگزالات موجود به کلسیم متصل شود.
ریسک فاکتورهایی که می تواند باعث تشکیل سنگ های کلسیم اگزالاتی شود:
عدم مصرف مناسب مایعات
رژیم غذایی غنی از : پروتئین، اگزالات، سدیم و شکر
اضافه وزن
شرایط پزشکی مثل : بیماری دنت (مشکل ژنتیکی نادر که کلیه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.) / هایپرپاراتیروئیدیسم/ مشکلات گوارشی و جراحی هایی مثل بیماری التهابی روده: کولیت اولسراتیو و کرون، عمل بای پس معده سنگ های کلیوی در بیماری التهابی روده رایج هستند، چرا که در این شرایط بدن فرد مقادیر مناسب از چربی را نمی تواند جذب کند و به دنبال آن چربی جذب نشده به کلسیم متصل و اگزالات به کلیه ها، جایی که می تواند سنگ های کلیوی تشکیل بدهد برده میشود. در کسانی که عمل بای پس معده انجام داده اند تشکیل سنگ های کلسیم اگزالاتی با مکانیسم مشابهی اتفاق می افتد.
پیشگیری از تشکیل سنگ های کلیوی: به میزان کافی آب بنوشید.
از مصرف مقادیر بالای پروتئین خودداری کنید.
نمک کمتری استفاده کنید.
میزان مناسبی از کلسیم دریافت کنید.
عدم استفاده زیاد از مکمل های حاوی ویتامین :cمصرف بالای ویتامینc میتواند منجر به مقادیر بالای اگزالات در ادرار شود.
از مواد غذایی غنی از اگزالات مثل دانه های روغنی به میزان کمتری استفاده کنید.
مصرف کلسیم و سنگ کلیه: بسیاری از مردم تصور می کنند که می توانند از تشکیل سنگ های کلیوی با عدم استفاده از منابع و مکمل های کلسیم جلوگیری کنند در حالیکه دقیقا بر عکس است. طبق مطالعات جدید عدم استفاده از مکمل های کلسیم توصیه نمیشود چرا که میتواند منجر به مشکلات استخوانی شود و حتی احتمال ایجاد سنگ کلیوی افزایش یابد. نظر متخصصین بر این است که مواد غذایی حاوی کلسیم و اگزالات باهم در یک وعده استفاده شوند تا کلسیم و اگزالات در دستگاه گوارش به یکدیگر متصل شده و در ادامه و در کلیه ایجاد مشکل نکند.
استفاده از مکمل حاوی کلسیم کربنات همراه وعده غذایی می تواند منجر به کاهش دفع اگزالات در ادرار شود، درحالیکه استفاده از آن قبل خواب میزان کلسیم در ادرار را افزایش می دهد و در میزان دفع اگزالات تاثیری ندارد، بنابراین توصیه می شود مکمل کلسیم کربنات همراه وعده غذایی استفاده شود. مکمل ارجح در بیمارانی که دچار سنگ کلیه هستند کلسیم سیترات است چرا که می تواند منجر به افزایش ترشح سیترات در ادرار شود. سیترات می تواند کریستال های کلسیم اگزالات را حل کند که در نتیجه آن از تشکیل این نوع سنگ ها پیش گیری و عملکرد کلیه بهبود می یابد.
منبع مقاله