هشدار فوری دانشمندان درباره آدامس جویدن

میلیون‌ها نفر تقریباً هر روز این خوراکی را مصرف می‌کنند، ولی یک مطالعه جدید ممکن است شما را پیش از استفاده از آدامس به فکر وادارد.

دانشمندان دانشگاه کوئینز بلفاست هشدار فوری‌ای درباره تعداد بالای میکروپلاستیک‌های آزادشده از آدامس صادر کرده‌اند. در این مطالعه، پژوهشگران از روشی به نام «طیف‌سنجی رامان خودکار» استفاده کردند تا بررسی کنند چه تعداد ذره پلاستیکی از راه جویدن وارد بزاق می‌شود.

نتایج نشان داد که تنها در عرض یک ساعت، حدود ۲۵۰ هزار میکروپلاستیک آزاد می‌شود. نگران‌کننده‌تر این که اثرات بلندمدت این ذرات بر سلامت انسان هنوز ناشناخته است.

دکتر «کوئونگ کائو»، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت:
«این پژوهش به حل مشکل آلودگی میکرو و نانوپلاستیک‌ها که یک نگرانی جهانی است، کمک می‌کند. ما با معرفی یک روش مؤثر و در دسترس برای شناسایی این پلاستیک‌ها، منابع نادیده گرفته‌شدۀ مواجهه مانند آدامس را آشکار کرده‌ایم.»

آدامس از چه ساخته شده است؟
آدامس عمدتاً از مولکول‌های بلندی به نام پلیمر ساخته می‌شود. برخی برندها از پلیمرهای طبیعی استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از پلیمرهای مصنوعی مشابه پلاستیک بهره می‌برند.

شرکت «ریگلی» در وبسایت خود توضیح می‌دهد:
«پایه آدامس، عامل اصلی جویدنی بودن آن است و همه مواد را برای بافتی نرم و یکدست به هم متصل می‌کند. ما از مواد مصنوعی برای پایه آدامس استفاده می‌کنیم تا طعمی ماندگارتر، بافتی بهتر و چسبندگی کمتر داشته باشد.»

اما دیوید جونز، مدرس دانشگاه پورتسموث، هشدار می‌دهد که این مواد بی‌ضرر نیستند:
«تحلیل شیمیایی نشان می‌دهد آدامس حاوی «استایرن-بوتادین» (ماده شیمیایی مورد استفاده در ساخت تایر خودرو)، «پلی‌اتیلن» (پلاستیک به کار رفته در کیسه‌ها و بطری‌ها) و «پلی‌وینیل استات» (چسب چوب) به همراه شیرین‌کننده‌ها و طعم‌دهنده‌هاست.»

مطالعه روی انتقال میکروپلاستیک‌ها به بدن
در این پژوهش، یک داوطلب مرد میانسال پس از شستشوی دهان با آب، یک نمونه بزاق اولیه ارائه داد و سپس به مدت یک ساعت آدامس جوید. نمونه‌های بزاق او هر دو دقیقه جمع‌آوری شد.

نتایج نشان داد که در طول یک ساعت، ۲۵۱,۲۴۴ ذره میکروپلاستیک وارد بزاق او شد که بیشترین مقدار در ۲۰ دقیقه اول آزاد شده بود.

آیا میکروپلاستیک‌ها خطرناک هستند؟
پروفسور «مایکل ریچاردسون» و دکتر «میرو وانگ» از دانشگاه لیدن می‌گویند:
«میکروپلاستیک‌های آزادشده از آدامس نسبتاً بزرگ هستند و ما اطلاعاتی درباره تأثیرات احتمالی چنین ذرات بزرگی بر بدن انسان نداریم.»

شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که پلاستیک‌ها ممکن است در بروز سرطان زودرس نقش داشته باشند. همچنین نگرانی‌هایی درباره تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت باروری مطرح شده است، مثلاً شناسایی ذرات پلاستیک در اسپرم مردان.

با این حال، برخی کارشناسان معتقدند خطرات میکروپلاستیک‌ها ممکن است اغراق‌آمیز باشد. ریچاردسون و وانگ می‌گویند:
«امیدواریم به زودی بفهمیم که آیا نگرانی‌ها در مورد میکروپلاستیک‌ها موجه است یا فقط هیاهوی رسانه‌ای.»

در حال حاضر، بهترین راهکار ممکن است کاهش مصرف آدامس‌های حاوی پلیمرهای مصنوعی یا جایگزینی آن‌ها با انواع طبیعی باشد.