درمان سرطان مرحله 3 بدون شیمی درمانی

دانشمندی سرطان مرحله 3 را بدون شیمی درمانی با استفاده از ویروس های رشد یافته در آزمایشگاه درمان کرد، پزشکان این کار را غیر اخلاقی می دانند
پژوهشگران هشدار می دهند که دیگران نباید از این روش تقلید کنند.
دانشمندی که موفق شد سرطان سینه خود را با تزریق ویروس های رشد یافته در آزمایشگاه به تومور خود درمان کند، بحثی را در مورد اخلاقی بودن آزمایش بر روی خود ایجاد کرده است.
بیاتا هالاسی در سال 2020، در سن 49 سالگی، متوجه شد که در محل ماستکتومی قبلی خود، باز هم به سرطان سینه مبتلا شده است. از زمان برداشتن سینه چپ او، این دومین عود در آن ناحیه بود و او تمایلی به گذراندن دورۀ دیگری از شیمی درمانی نداشت.
هالاسی، ویروس شناس دانشگاه زاگرِب، پژوهش‌های موجود را بررسی کرد و آزمایشی را برای درمان وضعیت خود انجام داد.

ویروس های رشد یافته در آزمایشگاه
یک گزارش موردی در مجله وَکسینز توضیح می‌دهد که چگونه هالاسی از روشی به نام درمان سرطان با ویروس (OVT) برای درمان سرطان مرحله 3 خود استفاده کرد. اکنون چهار سال است که او عاری از سرطان است.
هالاسی با انجام آزمایش بر روی خود، بخشی از تاریخ طولانی دانشمندانی می شود که درگیر این عمل محرمانه، دارای انگ و پیچیده از نظر اخلاقی بوده اند. هالاسی می‌گوید: «انتشار این گزارش نیاز به یک سردبیر شجاع داشت.»
OVT یک حوزه در حال توسعه در درمان سرطان است که از ویروس‌ها برای حمله به سلول‌های سرطانی و تحریک پاسخ ایمنی برای مبارزه با آن‌ها استفاده می‌کند.
تاکنون، بیشتر کارآزمایی‌های بالینی OVT بر روی سرطان‌های متاستازدهندۀ مرحله آخر متمرکز بوده‌اند، ولی اخیراً تحولی به سمت به کار بستن این روش در مراحل ابتدایی‌تر بیماری‌ها وجود داشته است.
یک OVT خاص به نام T-VEC در ایالات متحده برای درمان ملانومای متاستازدهنده تأیید شده است، ولی در حال حاضر هیچ نوعی از درمان OVT برای سرطان سینه، در هیچ مرحله‌ای، در سطح جهانی تأیید نشده است.
هالاسی تأکید می‌کند که او متخصص OVT نیست، اما پیشینه او در کشت و جداسازی ویروس در آزمایشگاه به او اطمینان داد که این درمان را دنبال کند.
او تصمیم گرفت تومور خود را با دو ویروس متمایز - ویروس سرخچه و ویروس استوماتیت وزیکولی (VSV) - هدف قرار دهد. هر دو ویروس می توانند سلول هایی را که تومور او از آن‌ها مشتق شده است، آلوده کنند و پیش از این در مطالعات بالینی OVT مورد استفاده قرار گرفته اند. ویروس سرخچه علیه سرطان سینه متاستازدهنده آزمایش شده است.

زیر سؤال رفتن اصول اخلاقی
هالاسی معتقد بود که وظیفه او است که یافته‌های خود را به اشتراک بگذارد. با این حال، او با بیش از دوازده بار رد شدن توسط مجله‌های گوناگون رو به رو شد - عمدتاً، همانطور که او توضیح می دهد، به دلیل مقاله‌اش که توسط او و همکارانش نوشته شده بود و آزمایش بر روی خود را نشان می داد.
هالاسی می گوید: «نگرانی اصلی همیشه مسائل اخلاقی بود.» او پس از بررسی مطالعه‌ای که بر ارزش آزمایش بر روی خود تأکید داشت، مصمم به ادامه کار بود.
نگرانی‌های مطرح‌شده توسط مجله‌ها، جیکوب شرکاو، پژوهشگر حقوق و پزشکی در دانشگاه ایلینویز اوربانا-شمپین، که اخلاقی بودن آزمایش کردن پژوهشگران بر روی خود با واکسن‌ کووید-19 را مطالعه کرده است، را متعجب نمی‌کند.
به گفته شرکاو، مشکل این نیست که هالاسی درگیر آزمایش بر روی خود شده است. با این حال، به اشتراک گذاشتن یافته‌های او ممکن است دیگران را ترغیب کند تا درمان‌های مرسوم را به نفع رویکردهای مشابه کنار بگذارند.
افرادی که به سرطان مبتلا هستند ممکن است به ویژه تمایل به جستجوی درمان‌هایی داشته باشند که فاقد اعتبار علمی هستند. با این حال، او تاکید می کند که حفظ بینش های حاصل از آزمایش شخصی نیز بسیار مهم است.
این مقاله تأکید می‌کند که خوددرمانی با ویروس‌های ضد سرطان «نباید نخستین رویکرد» در صورت تشخیص سرطان باشد.
شرکاو می‌گوید: «من فکر می‌کنم این کار در نهایت اخلاقی در نظر گرفته خواهد شد؛ ولی نه به سادگی»، و می‌افزاید که دوست داشت تفسیری را ببیند که دیدگاه اخلاقی را در کنار گزارش موردی منتشر کند.
هالاسی از خود درمانی یا تلاش سرسختانه خود برای انتشار نتایج این کار پشیمان نیست. او فکر می کند بعید است کسی تلاس کند کار او را تکرار کند، زیرا این درمان به دانش و مهارت علمی زیادی نیاز دارد.
این تجربه به پژوهش‌های او جهت جدیدی داده است: در سپتامبر، او بودجه ای برای پژوهش در مورد استفاده از OVT برای درمان سرطان در حیوانات خانگی دریافت کرد.
او می گوید: «به دلیل تجربه مثبت خود درمانی، رویکرد آزمایشگاه من کاملاً تغییر کرده است.»