پانزده نشانۀ کمبود آهن

کمبود آهن یک مشکل سلامتی شایع است که اغلب نادیده گرفته می‌شود و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آهن یک ماده معدنی حیاتی است که به تولید گلبول‌های قرمز خون و انتقال اکسیژن کمک می‌کند. هنگامی که سطح آهن بیش از حد پایین می‌آید، می‌تواند منجر به کم‌خونی ناشی از فقر آهن شود که علائم آن از خفیف تا شدید متغیر است. در اینجا 15 نشانه وجود دارد که ممکن است نشان‌دهنده کمبود آهن باشد.

۱. خستگی مداوم
خستگی بارزترین نشانۀ کمبود آهن است. سطح پایین آهن به این معنی است که بدن شما نمی‌تواند هموگلوبین کافی تولید کند که منجر به کاهش اکسیژن‌رسانی به عضلات و بافت‌ها می‌شود. اگر حتی پس از استراحت کافی همچنان احساس خستگی می‌کنید، زمان آن است که سطح آهن خود را بررسی کنید.

۲. تنگی نفس
مشکل در تنفس، حتی در حین فعالیت‌های سبک، یکی دیگر از نشانه‌های شایع است. بدون هموگلوبین کافی، بدن شما با افزایش سرعت تنفس سعی می‌کند اکسیژن مورد نیاز را تأمین کند.

۳. پوست رنگ‌پریده یا مایل به زرد
کمبود آهن می‌تواند باعث تغییر قابل توجه در رنگ پوست شود و آن را رنگ‌پریده یا زرد نشان دهد. این اتفاق می‌افتد زیرا گلبول‌های قرمز کمتری در گردش هستند تا به پوست رنگ گلگون بدهند.

۴. سردردهای مکرر
کمبود آهن می‌تواند منجر به سردردهای مکرر و حتی میگرن شود. کمبود اکسیژن در مغز باعث تورم رگ‌های خونی و ایجاد درد می‌شود.

۵. سرگیجه و سبکی سر
سطح پایین اکسیژن در مغز می‌تواند باعث سرگیجه، به ویژه هنگام بلند شدن سریع، شود. اگر این اتفاق اغلب رخ می‌دهد، کمبود آهن می‌تواند مقصر باشد.

۶. تپش قلب
کمبود آهن باعث می‌شود قلب برای گردش اکسیژن سخت‌تر کار کند و ممکن است باعث ضربان نامنظم قلب یا تپش قلب شود. با گذشت زمان، این می‌تواند خطر نارسایی قلبی را افزایش دهد.

۷. دست‌ها و پاهای سرد
گردش خون ضعیف ناشی از سطح پایین آهن می‌تواند باعث شود که اندام‌های شما حتی در محیط‌های گرم همیشه سرد باشند.

۸. هوس‌های غیرمعمول (پیکا)
میل شدید به خوردن مواد غیر غذایی مانند یخ، گچ یا خاک که به آن پیکا می‌گویند، یک نشانۀ کمتر شناخته شدۀ کمبود آهن است. دانشمندان باور دارند که این ممکن است با روش بدن شما برای نشان دادن کمبود مواد معدنی مرتبط باشد.

۹. سندرم پای بی‌قرار
تمایل غیرقابل کنترل به حرکت دادن پاها، به ویژه در شب، با کمبود آهن مرتبط است. مطالعات نشان می‌دهند که کمبود آهن تولید دوپامین را مختل می‌کند و علائم را بدتر می‌کند.

۱۰. ریزش مو و ناخن‌های شکننده
آهن باعث رشد سالم مو و ناخن می‌شود. کمبود آهن می‌تواند باعث نازک شدن مو، ناخن‌های شکننده یا ناخن‌های قاشقی شکل (کویلونیشیا) شود.

۱۱. گلوسیت (تورم زبان)
گلوسیت یا تورم و التهاب زبان می‌تواند صحبت کردن، غذا خوردن و بلع را دشوار کند. این علامت اغلب با ترک‌خوردگی در گوشه‌های دهان همراه است.

۱۲. پوست و موی خشک
کمبود اکسیژن ناشی از کمبود آهن ممکن است منجر به موهای خشک و شکننده و پوست پوسته‌پوسته شود. این بافت‌ها برای مرطوب و سالم ماندن به آهن وابسته هستند.

۱۳. کاهش اشتها
کمبود آهن می‌تواند اشتها را کاهش دهد، به ویژه در کودکان. تصور می‌شود که تغییرات هورمونی مرتبط با سطح آهن ممکن است سیگنال‌های گرسنگی را سرکوب کند.

۱۴. درد یا تنگی قفسه سینه
ناراحتی در قفسه سینه، همراه با تنگی نفس و خستگی، می‌تواند نشان‌دهنده کم‌خونی شدید باشد. این نشانه نیاز به توجه فوری پزشکی دارد تا شرایط جدی دیگر رد شود.

۱۵. تغییرات خلق و خو
کمبود آهن ممکن است باعث تحریک‌پذیری یا احساس افسردگی شود. آهن بر کارکرد انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر می‌گذارد که می‌تواند بر خلق و خو و سلامت روان تأثیر بگذارد.